Zakelijke Gegevens:

Titel: Bad boys for life

Auteur: Vrank Post

Jaar van Verschijning: 2011-02-01

Aantal bladzijden: 128

Uitgever: Noordhoff Uitgevers BV, Groningen/Houten

1e druk

Samenvatting van het boek (zelfgeschreven en geen verbeterde):

Door een islamitische jongen (Omar) wordt een gewapende overval in een bankkantoor gepleegd, waarbij hij de werknemers gijzelt en onder schot houdt. Alles lijkt ‘goed’ te gaan, tot er via de lift (de enige niet afgesloten doorgang tot het kantoor) een koffiejongen (Joost) binnenkomt, die een oude bekende van de overvaller blijkt te zijn.

Hierna, 3 jaar daarvoor op afdeling C van jeugdinrichting Oosterhel, wanneer er een nieuwe dag aanbreekt, moet een groep jongens zich klaarmaken voor de dagindeling. Één van de jongens, Ericson, mag naar huis, de anderen moeten hem helpen zijn spullen te pakken. Als één van de overblijvers, Omar, door Ericson gesard wordt dat hij nog twee jaar moet blijven, breekt er een vechtpartij tussen de twee jongens uit. Omar wordt door de leiding in een afzonderruimte opgesloten. Omar wordt vierentwintig uur in de afzondering gehouden, en als hij eindelijk vrijgelaten wordt nadat hij een gesprek met de psycholoog had, ontmoet hij de nieuwe jongen, die in de plaats van Ericson is gekomen, Joost. Hij mag niet vertellen waarvoor hij er is, maar Omar vertelt hem wel dat hij beschuldigd werd van bedreiging en dolgraag weg wil, vluchtend.

Het is voetbalavond tussen afdeling A en afdeling C. Dankzij Joost gaat het goed voor afdeling C, maar dat leidt al gauw tot een knokpartij waarbij Omar en Joost allebei betrokken zijn. Ze worden allebei naar de afzonderingsafdeling gebracht.

Het verhaal gaat weer naar de bankgijzeling, drie jaar na de ontmoeting van Omar en Joost in de Oosterhel. Joost gelooft niet dat Omar nu moslim is en voor zijn volk wil opkomen, maar Omar bedreigt hem en slaat hem bovendien buiten westen, waarna hij zijn ‘vriend’ op dezelfde manier gijzelt als de bankmedewerkers.

In de Oosterhel op zaterdagavond, als Omar en Joost allebei weer uit de afzondering zijn, kijken ze eerst samen de film Bad boys en identificeren zichzelf met de hoofdfiguren. Omar vertelt Joost hoe hij vanuit Marokko naar Nederland is gekomen en in de Oosterhel terechtkwam. Buiten roken ze wiet dat Omar binnengesmokkeld heeft.

Op school wordt Joost door Omar aan Meriam (een voormalig prostituee) voorgesteld, die hij algauw leuk vindt. Ze schrijft hem een briefje, en als hij weer terug is in het huis schrijft hij haar terug.

Terug naar de overval laat Omar een vrouw plassen in een ander kantoor en terwijl zij dat doet, vertelt hij de andere werknemers wat hij wil, vrijheid en verdraagzaamheid voor de islam. Joost wordt wakker en lacht hem uit.

In de Oosterhel zijn Omar, Joost en Meriam. Ze zitten op het schoolplein te praten over de toekomst, als ze vrijkomen. Omar gaat meisjes versieren en Joost en Meriam kijken hem na en praten over hoe zij het ver zullen schoppen en hoe Omar zal blijven waar hij is. Als op bezoekersdag Omars moeder niet komt opdagen (tegen haar belofte in) klagen Omar en Joost bij elkaar over hun familie. Die van Omar laat hem in de steek en Joost is erin geluisd door zijn zus, die claimt dat hij hun buurmeisje heeft misbruikt terwijl dat niet zo is.

Tijdens de bankoverval vertelt Omar aan Joost hoe hij zo fanatiek moslim is geworden, hoe hij tijdens zijn verlof een man ontmoette en zich ging realiseren in welke achterstandspositie hij zich bevond. De politie onderbreekt hem door te bellen en Omar geeft aan wat hij wou, een gesprek met de minister-president en uitzending van een dvd die hij in bezit heeft.

In de Oosterhel krijgt Omar verlof om naar zijn familie te gaan, iets dat Joost depri maakt. Samen met Omar praat hij over zijn rechtszaak en dat hij bang is om ook niet vrij te komen. Omar geeft al aan dat Nederlanders veel meer gematst worden dan Marokkanen en zegt ook dat hij zodra hij het huis verlaten heeft, niet meer terug zal komen.

Tijdens de overval vertelt Omar hoe hij tijdens zijn eerste verlof met zijn broer en vrienden ging stappen en een zekere Abdullah ontmoette, die hem aan de praat hield over een goed islamitisch leven. De volgende dag ontdekte Omar dat zijn broer bij een overval was doodgeschoten, iets dat zijn hele leven op zijn kop zette. Hij bleef contact houden met Abdullah, die hem les ging geven en op het rechte pad bracht; tot hij het land uit werd gestuurd, vlak na Omars definitieve vrijlating uit de Oosterhel.

In de Oosterhel, terug op het schoolplein, vertelt Meriam aan Joost hoe zij in de Oosterhel is gekomen: ze had een slechte opvoeding en vluchtte uit pleeggezinnen zodat ze uiteindelijk als minderjarige prostituee achter het raam werd opgepakt. Ze vertelt hoe ze werd ingepalmd door Omar, die nog steeds denkt dat ze van hem is. Als Omar hoort dat ze grapt over trouwen met Joost, claimt hij haar weer en Meriam valt hem aan zodat er een vechtpartij uitbreekt.

Tijdens de overval vertelt Omar weer hoe hij na de uitzetting van Abdullah zijn leven verbeterde, hij ging werken en studeren terwijl hij spaarde voor een reis naar Afghanistan om zijn mentor op te zoeken. Het lukte, maar eenmaal daar kostte het ook nog een hoop moeite om de man te vinden – die vervolgens doodziek bleek te zijn.

Terug in de Oosterhel hebben Omar en Joost het over Meriam, dat Omar haar nog steeds opeist terwijl Joost juist verliefd op haar wordt .Omar vertelt Joost dat hij met zijn vlucht uit de Oosterhel rust en vrijheid wil bereiken, meer niet.

Tijdens de overval vertelt Omar hoe hij de eerste nacht in Afghanistan bij de doodzieke Abdullah thuis doorbracht en hoe ze de volgende ochtend met twee taxi’s naar de stad gingen, waar ze pas ’S avonds aankwamen. Hoe ze onder schot genomen werden door een konvooi militairen en hoe hij, Omar, de taxi met Abdullah erin zag exploderen.

Terug in de Oosterhel worden Joost en Meriam steeds hechter, en Joosts advocaat ziet de rechtszaak zonnig in. Als Joost Omar die middag spreekt, heeft hij een string in zijn hand en zegt hij dat die van Meriam is, dat hij met haar naar bed is geweest. Joost wordt woedend en valt Omar aan. Ze worden uit elkaar gehaald en Omar wordt naar een andere afdeling gebracht en mag niet op verlof.

Tijdens de overval vertelt Omar hoe hij na het zien van de explosie helemaal instortte. Van Abdullah was niets meer over, slechts een stukje stof van zijn hoofddoek. Omar verloor in de woestijn het bewustzijn en kwam weer bij in een grottenkamp van verzetsstrijders. Daar werd hij zich bewust van de vreselijke geweldsmisdaden van de Amerikaanse soldaten.

Weer terug in de Oosterhel is Meriam dankzij Omar te weten gekomen waar Joost van verdacht wordt, en ze gelooft dat hij schuldig is. Joost probeert haar van het tegendeel te overtuigen, maar ze is woedend en bovendien bang voor hem. Bij een val komt hij bovenop haar te liggen en dat wordt gezien als aanranding. Terwijl Meriam naar begeleid wonen gaat wordt Joost in zijn kamer opgesloten, waar hij uit woede wild tekeer gaat en alles vernielt.

Tijdens de overval zit Omar in het bankgebouw weer met de politie aan de telefoon, bestelt hij pizza’s voor zichzelf en de medewerkers. Joost krijgt de opdracht het voedsel van de ‘leverancier’ aan te nemen terwijl Omar dreigt een vrouw te vermoorden of de hele etage te bombarderen (met een bom aan zijn riem) als Joost probeert te vluchten.

Terug in de Oosterhel, op de dag van zijn rechtszaak wordt Joost in zijn lege kamer wakker, waar hij de afgelopen weken in is opgesloten en privéles krijgt. In de rechtbank vertelt de officier van justitie dat alle bewijzen tegen hem spreken en dat er getuigenissen zijn van mensen uit de Oosterhel (waaronder Omar). Alles claimt dat Joost schuldig is en er wordt twee jaar behandeling en twee jaar proeftijd geëist.

Tijdens de overval vertelt Omar hoe hij in het verzetsstrijderskamp verliefd werd op de dochter van zijn ‘vader’ en dankzij zijn EHBO-kennis de aangewezen persoon was om strijdende mannen met hun verwondingen te verzorgen.

De pizzabezorger komt aan in het gebouw en Omar stuurt Joost erop af. Alles gaat goed en Joost slaagt erin de jongen informatie te geven over de gijzeling. Als hij moet kijken of alles veilig is, stuit hij op gewapende maar kogelvrije agenten die het juiste moment afwachten om het vuur te openen.

Omar vertelt hoe hij eigenlijk een prima leven leidde in het kamp, maar hoe hij na een tijdje zich bewust werd van een ramp. Het meisje op wie hij verliefd was, Sádah, ging naar een bruiloft met een andere familie en kwam alleen met haar oom terug. De rest van de gasten waren tijdens het feest door de Amerikanen vermoord. Aangestuurd door haar verbittering ging Omar terug naar Nederland, om de Westerlingen van de ellende bewust te maken.

Joost vertelt hoe het hem is gegaan na zijn rechtszaak, hoe hij tot nog twee jaar behandeling in Oosterhel werd veroordeeld en daarmee zijn hele leven kwijtraakte. Altijd werd hij gepest of in elkaar geslagen. Werkgevers wilden hem niet houden, zijn familie accepteerde hem niet meer. Ook Meriam bleef hem als pedofiel beschouwen toen hij haar eindelijk durfde op te zoeken. Zijn leven is allang voorbij.

Omar vertelt hoe hij na een lange reis terug kwam in Nederland en zijn leven naar dit moment in de bank kon toewerken. De tijd begint te dringen, en als Joost en Omar een moment van verstandhouding en vriendschap hebben, slaat Joost Omar half buiten westen zodat de bankmedewerkers kunnen vluchten. Met een laatste we ride together, we die together, bad boys for life drukt Joost dan op de knop aan Omars riem en laat de bom afgaan

Bron: http://wesselmeeringa.jouwweb.nl/bad-boys-for-life

Over de auteur:

Vrank post is geboren op 18 Januari 1965 in Delft. Hij werkte eerst in een jeugdinrichting, een inrichting waar kinderen zitten die hun omgeving gevaar lopen, de Doggershoek in Den Helder en is op het moment projectleider bij Transferium Jeugdzorg. Zijn eerste verhaal dat hij schreef was Bad boys for life. Andere boeken die hij geschreven heeft zijn: Kapot, Mijn zwarte ziel, en judgement day. Intotaal 4 dus. In 2010 won het boek 'bad boys for life' de prijs, "tip van de jonge jury".

Hij is begonnen met schrijven nadat hij 'bad boys for life' had geschreven, hij liet het z'n neefje lezen. Hij vond het boek een leuk boek. Daarna heeft Vrank Post een uitgever gezocht en het boek uit laten komen. Vanaf dit punt is hij meerdere boeken gaan schrijven voor de jeugd.

 ´Ik heb geprobeerd om (tegen alle spookverhalen in) een beeld te schetsen van hoe het er echt aan toe gaat binnen een jeugdgevangenis. Er wordt zoveel onzin geschreven over jeugdgevangenissen, wellicht dat dit verhaal bijdraagt aan enig begrip.´

Vrank Post over het boek 'bad boys for life'.

Bronvermelding:

http://www.leesplein.nl/KB_plein.php?hm=3&sm=1&id=6907

 http://www.boekmeter.nl/author/5486

http://vrankpost.nl/

Over het boek:

A: Op de illustratie van het boek zie je een jongen zitten met een petje op, en met z'n muts eroverheen. Verder ziet hij er een beetje depri uit. Dit heeft waarschijnlijk met het boek te maken dat het één van de hoofdpersonen is. De jongen van de voorkant ziet er ook een beetje 'bad' uit, wat de jongens in het boek ook zijn.

B: Aan de binnenkant van het boek op bladzijde 4 staat: "Voor Anneke, Imke & Saphó". De reden waarom het er staat of wie dit zijn kon ik niet vinden. Waarschijnlijk aan famillie leden of mensen die ook in de jeugdgevangenis hebben gezeten.

C: Omar en Joost zijn de hoofdpersonen. Dat is te merken aan hun constante aanwezigheid in het verhaal, ook omdat hun constant aan het woord zijn.

Omar is een aggresieve jongen die doet wat hij wilt, flirt met alle dames, en er maar een beetje op los slaat. Hij heeft ook een slechte reputatie en luistert naar niemand behalve zichzelf.

Joost is een normaal en beschaafde Nederlandse jongen, hij was erg terughoudend na verloop van het boek veranderd die eigenschap en word Joost aggresief en uit zijn emoties door middel van woede.

 D: De belangerijkste plaatsen zijn het kantoor gebouw en de jeugdgevangenis, hier speelt het grootste gedeelte van het verhaal zich ook af. De jeugdgevangenis is cruciaal voor het verhaal, omdat er anders dan grotendeels geen verhaal had kunnen zijn. Het kantoor had ook net zo goed een kebab kraam kunnen zijn of op de maan. Het kantoor is waarschijnlijk gewoon snel gekozen en is niet erg van belang.

E: Het boek heeft een niet chronologische-volgorde, dat heeft de schrijver waarschijnlijk zo gedaan om het spannend te houden en om zo uitleg bij de hoofd gebeurtenis te geven. 

F: Het is vanuit het perspectief van de alwetende persoon geschreven. Dat is te merken aan dat je alles weet van de omgeving en van alle personen naast Omar en Joost. Zoals wanneer je de gevoelens van alle personen te weten komt. En je weet ook wat iedereen doet en gaat doen.

G: Het is een gesloten einde, afgezien dat je verder niet weet wat er gaat gebeuren, weet je wel dat omdat de twee hoofdpersonen dood zijn, dat het verhaal niet meer verder gaat.

Leeservaring:

De titel van het boek sprak me best wel wat aan, vooral omdat het een titel is dat me benieuwd maakt. Het onderwerp zelf van het boek liet me ook nieuwe kanten zien van het onderwerp, iets extremere kanten. Vooral door de gebeurtenissen en de redenen voor deze gebeurtenissen. Het verhaal heeft me ook aan het denken gezet over hoe we met deze probleem kinderen omgaan en dat we ze gewoon wegstoppen. Het gaf me ook meer inzicht hoe deze kinderen kunnen worden. Ik had wel minder van het verhaal verwacht, het liet me ook zien hoe het af kan lopen met probleem kinderen, wat ik ook verwachtte. Het onderwerp word ook goed uitgewerkt in het boek en is duidelijk gebruikt. Het was precies wat ik verwachtte. Het boek was ook onvoorspelbaar en je wist nooit wat er ging gebeuren. Dus het onderwerp was goed en verrassend uitgewerkt. De kanten van de onderwerpen die vooral goed uitgewerkt zijn was de kant van de personages en hun achtergrond. Wat ik wat minder vond waren de mensen om hen heen, en de plaatsen waar het zich afspeelde. Ik heb verder geen andere boeken gelezen met dit onderwerp.

De gebeurtenissen van het verhaal blijven interressant en spannend, vooral omdat het verhaal erg onvoorspelbaar is. De tempo zit er goed in het verhaal en je leest er snel genoeg doorheen. Het verhaal gaat voornamelijk om de gevoelens en de emoties rondom en van de hoofdpersonen zelf. Dat is vooral te merken aan de flashbacks van de hoofdpersonen en het constante terugwijzingen naar het verleden van de personages. De gebeurtenissen die vooral indruk op mij hebben gemaakt zijn het einde en waarom Joost zón 'bad boy' was. Vooral het einde, dat komt omdat ik nooit had gedacht dat het zo zou eindigen al is het wel een mooi einde. Het eind is wel een beetje ongeloofwaardig maar voor de rest had het allemaal waar gebeurd kunnen zijn. De gebeurtenissen zelf zijn voor mij niet herkenbaar, maar ik heb wel eens van vergelijkbare gebeurtenissen gehoord. Het is verder wel ongewoon en onvoorspelbaar. Gelukkig heb ik nog nooit zoiets meegemaakt en dat houd ik ook liever zo, maar daarom leef ik nog wel mee met de personages. Al had ik waarschijnlijk wel meer meegeleefd met de personages als ik de gebeurtenissen had herkend. 

De hoofd personages gaan wel voor je leven, dat komt vooral omdat je diep in hun emoties kijkt en hun achtergrond gaat herkennen. De andere personages zijn wat minder, je komt niet veel van ze te weten en zijn grotendeels vervangbaar. Verder kan ik me niet goed plaatsen in de hoofd personage' problemen, vooral omdat ik niet hun gebeurtenissen kan herkennen. De hoofdpersoon verder is niet een hele grote held, aangezien hij een kantoor met bommen binnen valt en de mensen bedreigt op te blazen. Omar vond ik meestal wel asociaal in het verhaal, niet naar ouderen luisteren, weinig respect naar anderen en doen wat hij maar wil. Joost daarintegen had wel meer respect, alhoewel hij af en toe ook asociaal kon zijn. Van deze personages heeft er geen mij beïnvloed, al hebben ze me wel aan het denken gezet. Aangezien je veel komt te weten over de hoofdpersonen' achtergrond, snap je wel waarom ze zich zo op die manier gedragen. Maar daarnaast kunnen ze soms nog wel wat meer respect voor anderen hebben. Omar blijft grotendeels het zelfde in het verhaal, Joost darintegen niet, zijn karakter veranderd naarmate het verhaal en dat is ook te begrijpen. De beslissing van Omar is wel vreemd dat hij een kantoor binnenvalt en het drijgt op te blazen. Dat zou ik toch anders aanpakken.

De gebeurtenissen volgen logisch op elkaar op, al is het wel een niet chronologisch verhaal. Maar doordat er twee tijdlijnen in het boek zitten en dat goed van elkaar onderscheiden is is het wel te begrijpen. Door deze volgorde is het verhaal spannend opgebouwd, en doordat de personages ook onvoorspelbaar zijn is het een spannend boek. Het verhaal heeft, in mijn mening, geen moeielijke opbouw, al hoewel het soms wel lastig is in welke tijdlijn je dan zit. Maar na één zin of twee weetje het wel weer. Soms dwaal je wel af van het verhaal doordat het boek constant ruilt tussen deze tijdlijnen. Maar ook door deze tijdlijnen en het constante gespring ertussen, werd het boek wel interressanter en spannender. Het slot viel me tegen want ik had verwacht dat Joost, Omar zou over halen om hem zelf over te geven en ermee zou stoppen.

Het verhaal was makkelijk te lezen, afgezien van de straat taal die in het boek werd gebruikt. Sommige woorden hiervan snapte ik wel maar bij lange na niet alle. Maar de rest was goed te begrijpen. De zinnen zijn inprincipe wel makkelijk te lezen op de straat taal na. Door de vele gesprekken in het verhaal is het prettig te volgen, vooral omdat de taalgebruik op mijn niveau zat. Al was het soms even nadenken wie er op dat moment aan het woord is.

Recensie:

Heftig, rauw relaas van een fatale vriendschap. De hoofdpersonen zijn twee door het leven beschadigde jongens, Omar en Joost. Ze leren elkaar kennen in de jeugdgevangenis. Door een meisje raken ze van elkaar verwijderd, vriendschap slaat om in haat. In het eerste hoofdstuk gijzelt Omar medewerkers van een bank die de oorlog in Afghanistan financiert. Voor het eerst in jaren staat hij weer oog in oog met Joost, die koffiejongen is in de bank. Afwisselend spelen de hoofdstukken in het heden (de gijzeling) en in het verleden (de jeugdgevangenis). Tijdens de gijzeling vertellen Omar en Joost elkaar hoe het hen is vergaan sinds de breuk in hun vriendschap. De auteur, die met dit boek debuteert, was jarenlang werkzaam in een justitiële jeugdinrichting. Hij tekent met name een genuanceerd beeld van de Marokkaanse heethoofd Omar, een jongen met een sterk ontwikkeld eergevoel, die vaak ondoordachte keuzes maakt. Het verhaal is geschreven in een levendige, directe stijl met veel straattaal, die achter in het boek wordt verklaard. Ruim opgemaakte bladspiegel, korte hoofdstukken. Vanaf ca. 14 jaar. 

Debuteert - Heftig - Rauw - Heethoofd, Omar - Eergevoel, Omar - Ondoordacht, Omar - Levendig - Direct, Stijl

Heftig: Het verhaal heeft heftige gebeurtenissen dat niet iedere tiener meemaakt.

Heethoofd, Omar: Omar is snel geprikkeld en slaat er snel op los. Hij laat zich niet snel over zich heenlopen.

Eergevoel, Omar: Omar laat zich niet snel over zich heen lopen en beschermd zijn eer.

Ondoordacht, Omar: Omar denkt soms pas na de gebeurtenis wat hij heeft gedaan en kan zich slecht in andermans schoenen verbeelden. Hij maakt soms domme beslissingen.

Levendig: In het verhaal gebeuren veel gebeurtenissen en er is veel te beleven in het universum van "Bad boys for life". Je laat je meeslepen door de gebeurtenissen en de personages.

Bron: http://www.bruna.nl/boeken/bad-boys-for-life-9789022322536