Fictie dossier boek 2.

Boek: moordmeiden.

Schrijfster: Mirjam mous.

Jaar van verschijning: 2002

Aantal bladzijden: 117

Uitgever: Van Holkema & Warendorf, Unieboek BV, Houten.

Samenvatting:

Anouk en Laura zijn al vanaf de kleuterschool elkaars beste vrienden. Op een dag zit er een nieuwe jongen in hun school, Max. Anouk en Laura vinden hem allebei wel heel erg leuk en worden allebei verliefd op hem. Ze proberen allebei dat de nieuwe jongen Max, hen leuk vindt. Via via raakt Anouk en Laura´s klasgenoot, Maurice, bevriend met Max en even later gaan zij met nog een paar andere vrienden naar de discotheek. Max zit in een band en moest ruimte hebben om te repeteren. Anouk denkt meteen aan het schuurtje bij de volkstuin van haar opa. De band zouden een middag komen kijken of het een geschikte plek was. Zij vinden het goed en dus gaan zij daar voortaan repeteren.

Op een avond mochten Anouk en Laura nu ook als achtergrondzangeressen meezingen en waren nu ook nieuwe leden van de band. Toen alle leden van de band op een avond in een café gingen kijken of ze daar konden optreden, komt Anouk erachter dat Max verliefd is op Laura en een paar dagen later zijn Max en Laura een stel. Anouk is erg jaloers en boos. Later komt Anouk Max tegen en vraagt of ze zijn nieuwe geschreven liedje wilt horen. Ze rijden op de brommer naar Max´s huis toe. Anouk krijgt een wespensteek tijdens het ritje op haar lippen en als Max die uitzuigt, beginnen ze te zoenen. Anouk denkt opeens aan Laura en ze stopt meteen. Anouk vertelt het incident aan Laura en zij wordt woedend. Volgens Laura komt dat doordat Max wat van Anouk´s bloed binnen gekregen had, door uit het zuigen van die wespensteek. Want als een jongen je bloed heeft geproefd, werkt dat als een liefdesdrankje. Dat heeft Laura van een boek over Liefde en Hekserij. Vanwege dit, maakt Laura het uit met Max en hebben Anouk en Laura een tijdje ruzie. En op school heeft Laura het ook nog aan een paar kinderen verteld.

Als Anouk dan geroepen wordt door de directeur denkt ze dat de hele wereld het nu weet, maar dat blijkt niet zo te zijn. Het gaat over haar opa, want hij had een hartaanval en ligt nu in het ziekenhuis. Als Anouk terug komt uit het ziekenhuis zit Laura al te wachten, want zij had van de docent Engels gehoord dat er iets aan de hand was met haar opa. Anouk voelt zich nog schuldig en Anouk en Laura maken hun vriendschap weer goed. Dan komt Laura met het idee om Max te vermoorden met zwarte magie omdat hij het ´blauwe´ oog heeft. Hij kwam namelijk tussen de vriendschap van Anouk en Laura. Anouk vind het geen goed idee, maar doet het uiteindelijk wel uit vriendschap. Ze gaan ´s avonds naar het kerkhof en beginnen het moordritueel. Daar steken ze de verscheurde foto en de pluk haar van Max die ze stiekem hebben afgeknipt, maar het heeft geen effect.

Maar toen de band aan het repeteren was en Max de stekker in het stopcontact deed, kreeg hij een schok. Het was ze bijna gelukt, want Max kwam er weer bovenop en voelde zich geëlektrocuteerd. Tot Anouk's opluchting had het niet gewerkt en kreeg ze alsnog verkering met Max.

Over Mirjam Mous.:

Mirjam Mous is in Oosterhout geboren in het jaar 1963. Ze las als kind alles wat ze te pakken kon krijgen, het liefst dikke boeken. Al vanaf haar vierde wilde ze schrijfster worden nadat ze de magie van het boek had ontdekt.
Na haar opleiding aan de PABO werd ze groep leerkracht op een school voor kinderen met sociaal-emotionele problemen. Inspiratie kon ze genoeg opdoen in het onderwijs. Daarnaast was het ook een prima plek om te kijken hoe en of haar verhalen zouden aanslaan.
In 1998 kwam haar droom uit toen het verhaal 'Monsters mollen! Een handleiding' werd uitgegeven. Kort daarna kwamen ook 'De juf is een heks' en 'Harige Harrie' uit.

Over het boek:

De boek heeft twee kaften vanwege de twee verschillende uitgevers.

Kaft 1: Op deze kaft zie je een meisje met rood haar en kijkt een beetje kwaadaardig, waarschijnlijk is dit Laura vanwege haar enge manieren van doen en laten.

Kaft 2: Op deze kaft zie je een vlinder met een beetje vaag een meisje op de achtergrond. Waarschijnlijk is het meisje weer laura omdat, ze weer een beetje kwaadaardig kijkt.

Het boek is aan niemand opgedragen.

Er zijn vele plaatsen in het boek maar de twee belangrijkste plaats vind ik toch het crematorium en de tuin omdat, in het crematorium het ritueel word uitgevoerd en dat is de start van het boek. De tuin omdat daar vele dingen gebeuren en het daar allemaal een beetje mee begint.

De schrijver heeft waarschijnlijk deze plekken uitgekozen omdat, deze plekken spannend zijn en een beetje mysterieus. Zo word het boek ook spannender en leuker.

Het verhaal is uit Anouks `ogen` geschreven. Waarschijnlijk omdat het een beetje om haar draait en omdat, Anouk het verhaal brengt.

Ik vind dat het verhaal een open einde heeft, want je weet niet precies wat er nu gaat gebeuren. Komt Spike vrij en neemt hij wraak of gaat er nou niets gebeuren met Wies en Isis, worden Wies en Isis nou goede vrienden of worden ze juist totaal geen vrienden.

Leeservaring:

Het onderwerp sprak me wel aan want, moordmeiden - moord, lijkt me wel spannend.

Het verhaal heeft mij wel nieuwe kanten laten zien, maar niet zo heel veel.

Ik ben door het verhaal wel aan het denken gezet over magie enzo, maar ik zal er nooit in geloven.

Het is niet uitgekomen wat ik over het verhaal dacht, en het was minder leuk dan ik had verwacht.

Ik ben niet echt anders over het onderwerp aan het denken gezet.

Het onderwerp word wel goed en grondig uitgewerkt.

Het is niet heel voorspelbaar want, ik had nooit verwacht dat het niet ging lukken.

Ik vind dat de onderwerpen goed zijn verdeeld maar toch vind in dat het over magie en tarotkaarten iets te overdreven en teveel is behandeld.

Ik heb nog nooit een ander boek over dit verhaal gelezen.

Het verhaal bevat wel genoeg gebeurtenissen om mij te blijven boeien.

Er zit, vind ik, genoeg tempo in het verhaal. Maar toch loopt het op het punt dat ze door het kerkhof heen lopen een beetje stil.

De gebeurtenis in het crematorium heeft veel indruk op mij gemaakt omdat, het een beetje over magie gaat en ze Max zo proberen te vermoorden.

De gebeurtenissen zijn niet geloofwaardig en waarschijnlijk.

De gebeurtenissen zijn totaal niet herkenbaar want ik heb nog nooit gezien of gehoord dat twee meisjes een jongen proberen te vermoorden door middel van zwarte magie.

De gebeurtenissen zijn verrassend en origineel.

Nee totaal niet want, ik word liever niet vermoord een twee gestoorde chicks die mij willen vermoorden door middel van zwarte magie.

De hoofdpersoon leefde wel heel erg voor mij want ik dacht bijna dat het allemaal echt gebeurt was en ik ging heel erg mee.

De hoofdpersoon is juist de slechterik. En ik zou eerlijk gezegd niet op Anouk of Laure willen lijken want dan zou ik iemand vermoord hebben en dat zou ik niet kunnen verdragen.

Het gedrag van sommige personages is wel een beetje voorspelbaar, maar ze gedragen zichzelf wel zoals ik het had gedacht.

Geen personages hebben mij beïnvloed.

De personages hebben mij wel aan het denken gezet zoals; hoe zou het zijn om hun/haar als vriend/vriendin te hebben.

Ik kom wel genoeg te weten over de personages, zoals de thuis situaties of hoe ze praten en over dingen denken.

ik hoef niets in te vullen over hun personages, maar soms begrijp ik dingen totaal niet van wat ze doen. Het ligt volgens mij aan het onderwerp van het verhaal.

Ik vind de beslissing van Anouk dat ze naar het Crematorium gaan om Max te vermoorden een beetje vreemd, want waarom vermoorden waarom niet gewoon Max vergeten.

De gebeurtenissen volgen wel logisch op elkaar.

Het ding wat het spannend maakt is de magie en de spokerij. Want je weet nooit wat ze gaan doen of wat er gaat gebeuren.

Het verhaal heeft wel een ingewikkelde opbouw omdat de tijdlijn totaal door elkaar heen ligt en je soms niet snapt wat of waar je nu aan het lezen bent.

Er is wel een verhaal lijn en die is goed verbonden.

Het verhaal bevat inpricipe geen tijdsprongen en ook geen terugblikken, het geval is dat de tijdlijn in stukjes is geknipt en de stukjes door elkaar zijn geschud, en dat maakt het soms wel ingewikkeld.

Ik vind het een beetje vaag slot, maar dat past wel een beetje bij het boek.

Het verhaal is wel makkelijk te lezen, ook omdat de taal gemakkelijk te begrijpen is.

De zinnen zijn makkelijk te lezen en de zinnen zijn goed opgebouwd.

Het verhaal heeft best veel maar kleine beschrijvingen maar dat is geen probleem.

Het heeft een beetje geringe dialogen (gesprekken) in het verhaal, waardoor het plezierig lezen word.

Verwerkingsopdracht:

Voor de verwerkings opdracht ga ik twee korte stukjes uit het dagboek van Laure en twee korte stukjes uit het dagboek van Anouk:

Anouk:

1: Lief dagboek, vannacht ben ik naar het crematorium geweest samen met Laure. We hadden besloten om Max te doden zodat hij niet meer tussen  ons in kwam, zodat wij geen ruzie meer krijgen. Het was er best wel griezelig en eng. Maar toch vind ik het ook wel weer goed dat we het hebben gedaan het gaf me moet en kracht om Max te vergeten. Maar wat als het ook echt gaat lukken ... Dan is Max echt dood en ik hou nog steeds wel een beetje van hem.

2: Lief dagboek, vandaag hebben ik en Laure besloten om Max te vermoorden door middel van magie, het ritueel zou plaatsvinden in het oude crematorium. Toch vind ik het nog steeds wel een beetje eng.. Maar ik wil ook wel weer niet dat Max tussen mij en Laure in komt want vrienden gaan voor alles toch. Maar ik zal het nog steeds wel doen want, ik wil Laure echt niet verliezen want we zijn al vrienden sinds de zandbak en ik hou zielsveel van haar.

Laure:

1: Hallo dagboek, vannacht heb ik samen met Anouk het moordritueel met haar gedaan. Volgens mij voelde Anouk zich niet zo op haar gemak en wou ze zo snel mogelijk naar huis. Maat het is in ieder geval gelukt. En ik hoop ook dat het verder zal gaan lukken. Verder hoop ik dat Max wel in de hemel zal belanden want, ik vind hem nog steeds wel een beetje leuk. Maar dat ligt voor de hand. Maar ik wil niet dat er iets of iemand tussen mij komt.

2: He dagboek, vandaag moest had mijn moeder een gesprek met meneer de Wild, en wat blijkt; mama had met de Wild op de havo gezeten. En nog erger is dat mama haar wel een beetje leuk vind, althans daar kwam het op neer. Maar de Wild zou ik nu meteen op mijn wraak lijstje zetten (als ik die had). Maar dus, ik vroeg ook aan Anouk of ze kwam logeren. Later die avond wou ik wraak nemen op de Wild dus ik maakte een voodoo poppetje van hem, en kon `hem` twee maal prikken totdat Anouk het voodoo poppetje van me afpakte, het poppetje vloog door de lucht en zijn been brak af. Ik hoop nu maar dat zijn been ook echt gaat breken.

Anouk en Laura zijn al vanaf de zandbak elkaars beste vriendinnen. Laura gelooft in zwarte magie, maar Anouk is daar niet zo fanatiek mee bezig.